نمیدانم چرا شاید خطا کردم ولی رفتی
وبعد رفتنت باران چه معصومانه بارید....
وبعد رفتنت یک قلب دریایی ترک برداشت؛
وبعد رفتنت رسم نوازش در غمی خاکستری گم شد؛
وگنجشکی که هرروز از کنارپنجره دانه بامهربانی برمیداشت،تمام
بالهایش غرق در اندوه محبت شد
وبعد رفتن تو آسمان چشمهایش غرق وخیس باران شد...
کسی حس کرد من بی تو هزاران بار در لحظه خواهم مرد....
وبعدرفتنت دریا چه بغضی کرد کسی فهمید که تونام مرا از یادخواهی
برد
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 
